ORNAT [łac. ornatus ‘strój’], w Kościele katol. wierzchnia szata liturgiczna kapłana, stosowana od pierwszych wieków chrześcijaństwa, wywodzi się od paenuli; od X w. używana wyłącznie przy odprawianiu mszy; od XII w. występuje w 5 kolorach (białym, czerwonym, zielonym, fioletowym, czarnym) — zależnie od okresu w kalendarzu liturgicznym lub rodzaju mszy.